Sint-Rochus (1295-1327) is een van de zes pestheiligen. Ze werden in de Rooms-Katholieke Kerk aanbeden tijdens een uitbraak van deze ziekte.

Rochus zou rond zijn twintigste al zijn bezittingen hebben weggegeven aan armen en zieken. De rest van zijn leven wijdde hij aan de verzorging van pestlijders. Hij ging op pelgrimstocht naar Rome en op zijn terugkomst werd hij in Piacenza zelf getroffen door de ziekte. Daarop trok hij zich terug in een naburig bos, bang dat hij andere mensen zou besmetten. Een engel zou hem wonderbaarlijk genezen, terwijl een hond hem van brood voorzag. Op zijn terugreis werd de door de pest getekende Rochus niet meer herkend. Thuis heerste er een burgeroorlog en prompt werd hij als spion gezien. Rochus werd gevangengenomen en stierf in de cel.

Dit beeld werd tussen 1500 en 1550 gesneden in een Mechels atelier die het voorzag van het stadsmerk, bestaande uit drie balken. Rochus wordt vergezeld door de engel en wijst naar zijn wonde terwijl de hond er aan likt. De pelgrimsstaf in zijn rechterhand ontbreekt. Op de console staat een niet-geïdentificeerd wapenschild.

Museum Hof van Busleyden bezit nog drie andere gelijkaardige beelden van pestheiligen, een Sint-Christoffel, een Sint-Adrianus en een Sint-Antonius. In het Rijksmuseum in Amsterdam zit een beeld van Sint-Sebastiaan dat wellicht tot dezelfde reeks behoorde.

De beelden hingen wellicht in het Onze-Lieve-Vrouwegasthuis in Mechelen.

___

Heb je nog opmerkingen of aanvullingen bij dit stuk? Neem contact met ons op.